W dniach 13 – 15 kwietnia 2017r. w naszym Ośrodku przeżywaliśmy Triduum Paschalne. W Wielki Czwartek wspominaliśmy wydarzenia z Wieczernika – ustanowienie Eucharystii i sakramentu kapłaństwa. Na pamiątkę tego wydarzenia ks. Tomasz Nowak obmył nogi niepełnosprawnym mieszkańcom naszego Domu. Następnie przyjął od nas kwiaty jako wyraz wdzięczności za pełnioną posługę. W Wielki Piątek poszczególne grupy adorowały uwięzionego Pana Jezusa w ciemnicy, po Koronce do Bożego Miłosierdzia uczestniczyliśmy w Drodze Krzyżowej. Wieczorem rozpoczęły się najważniejsze obrzędy tego dnia – Liturgia Męki Pańskiej, która obejmowała Liturgię Słowa, adorację Krzyża i obrzędy Komunii. Najpierw kapłan w ciszy padł na twarz przed ołtarzem jako wyraz uniżenia wobec zbawczej śmierci Jezusa. Na zakończenie Liturgii Słowa odbyła się wyjątkowo uroczysta modlitwa powszechna. W dziesięciu wezwaniach prosiliśmy Boga, aby miał w opiece cały świat. Następnie kapłan odsłonił krzyż, śpiewając: „Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, po czym wszyscy mogliśmy ucałować ciało Pana Jezusa na Krzyżu. Potem przyjęliśmy Ciało Chrystusa, konsekrowane poprzedniego dnia. Wielkopiątkową liturgię zakończyło przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Bożego Grobu. W Wielką Sobotę trwaliśmy na modlitwie przy Bożym Grobie. Był też czas na poświęcenie pokarmów. Wieczorem odbyła się Liturgia Wigilii Paschalnej, która nie jest typową Mszą, gdyż oprócz Liturgii Słowa i Liturgii Eucharystycznej składa się z Liturgii Światła i Liturgii Chrzcielnej. Rozpoczęła się przed Ośrodkiem. Do rozpalonego ognia podszedł kapłan i służba liturgiczna. Tu nastąpiło poświęcenie ognia. Z zapalonym paschałem procesja weszła do nieoświetlonej kaplicy. Liturgia Słowa składała się z sześciu czytań i psalmów, w których aktywny udział brali opiekunowie i mieszkańcy naszego Domu. Podczas celebracji Liturgii Chrzcielnej z zapalonymi świecami w ręku wyrzekliśmy się grzechu i wszystkiego, co prowadzi do zła.

W Chrześcijaństwie wprawdzie każda niedziela jest pamiątką zmartwychwstania Chrystusa, ale Niedziela Zmartwychwstania jest z nich najbardziej uroczysta. Rozpoczęliśmy ją wspólnym śniadaniem wielkanocnym, by przy stole dzielić się radością ze Zmartwychwstania Pańskiego. Potem udaliśmy się na Eucharystię, aby jeszcze głębiej przeżyć tajemnicę Ofiarowania Pańskiego.

autor: Ewa Oskiera